Kiedy i w jakim celu

Celem badania jest diagnostyka aktywności zakażenia wirusem Epsteina-Barr (EBV). Badanie metodą Real Time-PCR polega na wykryciu materiału genetycznego (DNA) wirusa w badanym materiale. Badanie to jest wykorzystywane głównie w diagnostyce mononukleozy.

Charakterystyka badania

Wirus Epsteina-Barr (EVB) to patogen należący do Herpesviridae. Zakażenie pierwotne wirusem Epsteina-Barr (EBV) najczęściej przybiera formę zespołu, określanego jako „mononukleoza zakaźna”.

Choroba najczęściej objawia się:

• wysiękowym zapaleniem gardła
• powiększeniem węzłów chłonnych i migdałków
• wystąpieniem charakterystycznego nalotu na migdałkach i tylnej ścianie gardła
• długo utrzymującą się gorączką

Charakterystyczne w przebiegu mononukleozy są zmiany w obrazie krwi obwodowej. Na zakażenie wirusem Epsteina-Barr (EBV) narażone są zasadniczo dwie grupy wiekowe: dzieci w wieku od 2 do 7 lat oraz nastolatki i młodzi dorośli. Do zakażenia małych dzieci dochodzi najczęściej w wyniku bezpośredniego kontaktu z wydzielinami (głównie śliną) osoby zakażonej lub przez przedmioty, np. skażone zabawki. Powiększenie śledziony występuje u 50%, a powiększenie wątroby u 10% dzieci chorych na mononukleozę - dane te są orientacyjnie ze względu na różne źródła. Za główną drogę przenoszenia wirusa w starszej grupie wiekowej uważa się bliski kontakt, w tym pocałunki. Wydalanie wirusa ze śliną może trwać przez wiele miesięcy po ustąpieniu objawów. Obserwuje się także bezobjawowe wydzielanie wirusa w wyniku jego reaktywacji . Okres wylęgania mononukleozy zakaźnej wynosi od 30 do 50 dni.

Badanie ilościowe (określanie wiremii wirusa) pozwala na oznaczanie ilości materiału genetycznego wirusa Epsteina-Barr (EBV) w jednym mililitrze osocza lub surowicy i wyrażone jest w kopiach genomu wirusa na mililitr (kopii/ml). Najczęściej badanie to jest wykonywane przed przystąpieniem do leczenia zakażonej osoby oraz do monitorowania odpowiedzi na leczenie.