Kiedy i w jakim celu

Uczulenie na ryby jest związane głównie z powszechnie występującym w mięsie ryb panalergenem – parvalbuminą. Parvalbuminy różnych ryb charakteryzują się dużym stopniem reaktywności krzyżowej. Markerem jest Gad c1 – parvalbumina dorsza bałtyckiego lub Gad m1 – parvalbumina dorsza atlantyckiego.

 Możliwe objawy:

• Reakcje skórne - swędzenie, zaczerwienienie, wysypka, pokrzywka, obrzęk.
• Układ pokarmowy - bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka.
• Układ oddechowy– katar, swędzenie, zatkany nos, łzawienie oczu, kichanie, świszczący oddech, kaszel.

Przygotowanie do badań

• Materiałem do badania jest krew.
• Pacjent nie musi być na czczo, należy jedynie unikać posiłków wysokotłuszczowych.
• Nie wymaga odstawienia leków sterydowych i przeciwhistaminowych podanych doustnie i miejscowo.

Charakterystyka badania

Test wykorzystuje alergeny rekombinowane - struktury białkowe syntetyzowane przez obcy organizm, np. komórki bakterii wprowadzając do nich określoną informację genetyczną. Charakteryzuje się większą czystością powstałego alergenu, w porównaniu do alergenów pochodzenia naturalnego. Parvalbumina Gad c1 należy do grupy białek pokarmowych o najwyższej alergenowości, często wywołującym natychmiastowe objawy systemowe, zarówno po spożyciu jak i w wyniku inhalacji (wędzeniu lub gotowanie).  Zawartość parvalbuminy jest różna w zależności od gatunku ryb (śledź zawiera 2-krotnie jej więcej niż dorsz czy łosoś i 10-krotnie więcej niż makrela) oraz w zależności od rodzaju mięsa ryby (mięso czerwone zawiera śladową ilość parvalbuminy np. mięso tuńczyka).