Kiedy i w jakim celu
Badanie aldosteronu znajduje  zastosowanie w diagnostyce nadciśnienia tętniczego, hiperaldosteronizmu i  zaburzeń elektrolitowych.
 
Charakterystyka badania
Aldosteron jest hormonem wydzielanym przez warstwę kłębkowatą kory nadnerczy. Czynnikiem stymulującym wydzielanie aldosteronu jest układ renina-angiotensyna (R-A). Głównym zadaniem aldosteronu jest udział w gospodarce wodno-mineralnej. Reguluje on wydalanie potasu z moczem oraz zwrotne wchłanianie sodu w nerkach. Dzięki temu w organizmie zachowany jest odpowiedni poziom tych jonów. Prawidłowy poziom sodu i potasu wpływa na odpowiednie nawodnienie organizmu oraz prawidłowe ciśnienie tętnicze.
 
Wskazania do wykonania badania aldosteronu:
objawy wskazujące na zbyt wysokie stężenie aldosteronu: nadciśnienie tętnicze, niski poziom potasu we krwi, osłabienie mięśni, bóle głowy
objawy wskazujące na zbyt niski poziom aldosteronu: niskie ciśnienie krwi, zaburzenia rytmu serca, niski poziom sodu we krwi, wysokie stężenie potasu we krwi
 
Przygotowanie do badań
Materiałem do badania jest krew. Ze względu na zmienność dobową, badanie należy wykonać w godzinach porannych, na czczo.
Na poziom aldosteronu  wpływa również pozycja ciała (stojąca, leżąca) utrzymywana  niezmiennie przez kilka godzin.
Oznaczenie po pionizacji - należy spędzić przed pobraniem 2-4 h w pozycji pionowej (stanie, chodzenie, siedzenie).
Na wynik badania wpływ mają: podaż soli w diecie, niesteroidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, leki moczopędne (diuretyki), beta-blokery, steroidy i doustne środki antykoncepcyjne.
Stres i wysiłek fizyczny przyczyniają się do podwyższenia poziomu aldosteronu.
U kobiet optymalnym okresem do pobrania badania jest pierwsza połowa cyklu miesiączkowego .
Interpretacja samego stężenia aldosteronu w surowicy bez jednoczesnego określenia aktywności reniny jest ograniczona.