Fosforan nieorganiczny w moczu (L23)
Kiedy i w jakim celu
Celem badania jest zmierzenie stężenia fosforanu w moczu. Jest ono pomocne w rozpoznawaniu chorób, które mogą być przyczyną zbyt wysokiego lub niskiego stężenia fosforanu.
Charakterystyka badania
Badanie fosforanu nieorganicznego w moczu wykonuje się:
- u pacjentów z nieprawidłowym stężeniem wapnia
- w przypadku chorób nerek
- w przypadku niewyrównanej cukrzycy
- u pacjentów stosujących suplementację wapnia lub fosforanów
- przy nadużywaniu alkoholu
- przy podejrzeniu niedoboru wit D3
Fosforany to pochodne kwasu fosforowego, związki chemiczne zawierające fosfor. Fosforany są niezbędne do produkcji energii, wzrostu kości, prawidłowego funkcjonowania mięśni i układu nerwowego. Odgrywają też ważną rolę, jako bufor, pomagając w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Fosfor dostarczany jest do organizmu z pokarmem. Znajduje się w wielu produktach spożywczych i jest łatwo wchłaniany w jelitach.
Badanie fosforanu nieorganicznego w moczu pomaga w wykrywaniu i monitorowaniu chorób oraz leczenia.
Zwiększone wartości fosforanu mogą świadczyć o:
- niewydolności nerek
- niedoczynności przytarczyc
- rzekomej niedoczynności przytarczyc
- uszkodzeniu tkanek
- głodzeniu
- kwasicy
- cukrzycy
- uwalnianiu fosforanów z kości (nowotwory złośliwe)
- przedawkowaniu wit. D
- diecie bogatej w fosforan
Zmniejszone wartości fosforanu mogą występować:
- przy odżywianiu pozajelitowym
- po wyprowadzeniu z kwasicy cukrzycowej
- przy alkalozie oddechowej
- przy zespole złego wchłaniania
- w trakcie biegunki
- przy długotrwałym stosowaniu preparatów glinu
- przy pierwotnej i wtórnej nadczynności przytarczyc
- przy krzywicy opornej na wit. D