Kiedy i w jakim celu
Celem badania jest określenie stosunku glutationu aktywnego do puli nieaktywnej, co jest uznawane za miernik stresu oksydacyjnego. Badanie glutationu wykonuje się w diagnostyce różnych chorób, m.in. wątroby.
 
Charakterystyka badania
Glutation jest peptydem mającym bardzo silne zdolności przeciwutleniające - jest najsilniejszym antyoksydantem w organizmie człowieka, neutralizującym wolne rodniki. Wraz z witaminą C tworzy podstawowy system antyoksydacyjny.
Wysoki poziom glutationu koreluje ze zmniejszeniem stężenia kortyzolu i zwiększeniem poziomu hormonu wzrostu, co świadczy o jego związku z obniżaniem stresu.
Pacjenci przyjmujący przewlekle paracetamol (np. w przebiegu RZS) narażeni są na wyczerpywanie puli wątrobowej glutationu.
Pula glutationu w ludzkim organizmie składa się z następujących frakcji:
glutation całkowity
glutation GSH - aktywny oksydant
glutation GSSG - nieaktywny oksydant, którego stężenie ulega podwyższeniu w warunkach stresu oksydacyjnego
Stosunek stężenia formy aktywnej do formy nieaktywnej glutationu uznawany jest za miarę stresu oksydacyjnego.
Panel badań glutation zredukowany/utleniony zawiera następujące oznaczenia:
glutation całkowity > 1093
oksydowany glutation < 217
zredukowany glutation > 725
współczynnik glutation zredukowany / całkowity  > 0,63
W idealnie zdrowych komórkach badany wskaźnik glutationu wynosi 0,99. Wartości 0,81-0,95 są sygnałem ostrzegawczym stresu, wartości poniżej 0,81 wskazują na istnienie stresu. Wartość poniżej 0,63 - poniżej wartości referencyjnych - to stres oksydacyjny.