Kiedy i w jakim celu
Oznaczenie przeciwciał IgG przeciwko antygenom Bartonella henselae i Bartonella quintana jest wykorzystywane w diagnostyce choroby kociego pazura. 
 
Charakterystyka badania
Do zakażenia chorobą kociego pazura dochodzi wskutek zadrapania lub pogryzienia przez kota, szczególnie młodego lub też poprzez ukąszenie przez pchłę kocią (ewentualnie wtarcia w skórę wydalin zakażonych pcheł). Chorują najczęściej dzieci lub młodzi dorośli. Szczyt zachorowań notowany jest zimą.
W miejscu wniknięcia zakażenia chorobą kociego pazura powstaje na skórze grudka lub pęcherzyk. Pojawia się także odczyn węzłowy w okolicy zmiany pierwotnej (powiększenie węzłów chłonnych, czasem ich zropienie i powstanie przetok). Zmianom tym mogą towarzyszyć objawy ogólne (gorączka, złe samopoczucie, bóle mięśniowo-stawowe, dreszcze).
Atypowy przebieg choroby kociego pazura (około 11% wszystkich przypadków choroby) może obejmować ziarniniakowe zapalenie spojówek, zmiany zapalne w oczodołach, zapalenie migdałków podniebiennych i trzewną chorobę ziarniniakową. Bardzo rzadkimi objawami choroby kociego pazura są zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie tętnic mózgowych i zapalenie płuc. Opisywano również stany zapalne gałki ocznej spowodowane przez ten gatunek bartonelli. Uważa się, że choroba kociego pazura jest najczęstszą przyczyną przewlekłej limfadenopatii nienowotworowej u dzieci i młodych dorosłych.