Kiedy i w jakim celu
NT-proBNP (N-końcowy fragment mózgowego peptydu natriuretycznego typy B) to ważny biomarker w rozpoznaniu niewydolności serca oraz ocenie ciężkości choroby i rokowaniu u pacjentów z tym zespołem klinicznym (wytyczne ESC z 2021r), również pomocny w monitorowaniu leczenia.
 
Charakterystyka badania
Niewydolność serca wiąże się ze zwiększonym rozciągnięciem ścian komór i wynikającym z tego zwiększonym stężeniem NT-proBNP, który jest wydzielany przez komórki mięśni serca na skutek dłużej działających bodźców. Podwyższone stężenie NT-proBNP w surowicy krwi nie pozwala dokonać rozpoznania, ale inicjuje wdrożenie kolejnych elementów diagnostyki ukierunkowanych już na potwierdzenie i ustalenie etiologii niewydolności serca. Niskie stężenie NT-proBNP u osób nieleczonych eliminuje konieczność badania ECHO jako metody rozpoznania dysfunkcji lewej komory serca (dostępność badania często ograniczona) i wskazuje na konieczność poszukiwania innych niż niewydolność serca obserwowanych objawów klinicznych.
Peptydy natriuretyczne są wykorzystywane do identyfikacji i stratyfikacji chorych z zastoinową niewydolnością serca. Badanie to jest wykorzystywane w opiece ambulatoryjnej jako pomoc w diagnostyce różnicowej duszności (duszność pochodzenia płucnego i sercowego).