Kiedy i w jakim celu
Badanie polega na oznaczeniu poziomu przeciwciał IgM przeciwko fosfatydyloserynie we krwi. Wskazaniem do wykonania badania może być podejrzenie zespołu antyfosfolipidowego (APS, zespół Hughesa).
 
Charakterystyka badania
Fosfatydyloseryna jest naturalnym fosfolipidom będącym składnikiem błony komórkowej, w tym płytek krwi i nabłonka naczyń. Badanie poziomu przeciwciał IgM przeciwko fosfatydyloserynie we krwi jest wykorzystywane w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego (APS, zwany również zespołem Hughesa), szczególnie w przypadkach tzw. seronegatywnego zespołu antyfosfolipidowego.
APLA są heterogenną grupą przeciwciał klas IgG, IgM i IgA skierowanych przeciwko białkom osocza – β2-glikoproteinie I (β2GPI), protrombinie, aneksynie V, białku C, białku S, czynnikowi XII, trombinie, kininogenom i in. – wykazującym powinowactwo do ujemnie naładowanych fosfolipidów błony komórkowej (kardiolipiny, fosfatydyloseryny, fosfatydyloinozytolu, kwasu fosfatydowego, fosfatydylocholiny, fosfatydyloetanolaminy) lub przeciwko tym fosfolipidom.
Przeciwciała przeciwko fosfolipidom występują w tzw. pierwotnym zespole antyfosfolipidowym, a także u niektórych chorych na toczeń układowy. Ich obecność wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zakrzepicy (zarówno tętniczej, jak i żylnej) oraz objawów zespołu antyfosfolipidowego, w tym poronień, małopłytkowości oraz niedokrwistości hemolitycznej.
Do APLA należą m.in.:
1) przeciwciała antykardiolipinowe
2) przeciwciała przeciwko β2GPI
3) antykoagulant toczniowy (lupus anticoagulant – LA)
4) przeciwciała przeciwko protrombinie
5) przeciwciała przeciwko fosfatydyloetanolaminie
6) przeciwciała przeciwko fosfatydyloserynie