Rentgen (RTG) to nieinwazyjna metoda diagnostyczna, wykorzystująca promieniowanie elektromagnetyczne do uzyskania obrazów wnętrza ciała. Badanie to jest powszechnie stosowane w medycynie do oceny stanu kości, stawów, narządów wewnętrznych oraz do wykrywania różnych patologii.
 
RTG czaszki w czterech projekcjach to kompleksowe badanie radiologiczne, które umożliwia dokładną ocenę struktury czaszki, w tym kości czołowej, ciemieniowej, skroniowej, potylicznej oraz zatok przynosowych. Jest to niezbędne narzędzie diagnostyczne stosowane do wykrywania złamań, zmian patologicznych, infekcji oraz oceny anomalii wrodzonych.
 
Projekcja przednio-tylna (AP): Pacjent siedzi lub stoi, z przodem głowy skierowanym do detektora. Promienie X przechodzą przez czaszkę od przodu do tyłu, zapewniając obraz czołowej i tylniej części czaszki.
Projekcja boczna (lateral): W tej projekcji pacjent siedzi lub stoi bokiem do detektora, z jednym uchem przylegającym do stołu rentgenowskiego. Promienie X przechodzą przez bok głowy, co pozwala na szczegółową ocenę bocznych konturów czaszki, w tym struktur takich jak zatoki.
Projekcja Towne’a (osiowa z pochyleniem): Pacjent siedzi z głową lekko pochyloną do tyłu, a promienie X przechodzą od tylnej części głowy w kierunku nosa. Projekcja ta jest szczególnie użyteczna do oceny tylnego dołu czaszki oraz złącza potyliczno-ciemieniowego.
Projekcja skośna (submentowertykalna): W tej projekcji pacjent siedzi z głową odchyloną do tyłu, a broda jest skierowana ku górze. Promienie X przechodzą od podbródka do szczytu głowy, co pozwala na ocenę struktur podstawy czaszki, w tym zatok szczękowych i przynosowych.
 
Wskazania do wykonania badania:
Diagnostyka złamań czaszki.
Ocena stanów zapalnych i infekcji, w tym zapalenia zatok.
Diagnostyka chorób zwyrodnieniowych i patologii kości czaszki.
Monitorowanie postępów leczenia po urazach głowy lub operacjach neurochirurgicznych.
Ocena anomalii wrodzonych struktur czaszki.