Kiedy i w jakim celu
Celem badania jest oznaczenie przeciwciał przeciwko różyczce IgG, obecnych w krwi osób, które przebyły chorobę lub zastosowały szczepienie ochronne.
 
Charakterystyka badania
Przeciwciała przeciw różyczce IgG  pojawiają się w surowicy później niż przeciwciała przeciwko różyczce IgM.  IgG wskazują na przebyte zachorowanie lub szczepienie. We krwi pojawiają się po ok. 10–15 dniach od wniknięcia wirusa do organizmu. 
Różyczka jest chorobą zakaźną, wywoływaną przez wirus różyczki, który charakteryzuje się wysoką zakaźnością. Źródłem zakażenia jest wyłącznie chory na różyczkę człowiek. Zakażenie przenosi się drogą kropelkową, a w przypadku zakażeń wrodzonych przez łożysko.
Wskazaniami do oznaczania p/c przeciw wirusowi różyczki jest:
ocena stanu odporności u kobiet w ciąży
potwierdzenie lub wykluczenie kontaktu osoby badanej z wirusem różyczki
kontrola uodpornienia po zastosowaniu szczepienia ochronnego
 
Przygotowanie do badań:
materiałem do badania jest krew, Pacjent nie musi być na czczo
zaleca się równoczesne wykonanie poziomu p/c przeciw wirusowi różyczki w kl. IgG i IgM
dodatni wynik przeciwciał w klasie IgG  w sytuacji braku objawów zakażenia oraz ujemnym wyniku przeciwciał w klasie IgM świadczy o odporności przeciwko temu wirusowi -poszczepiennej bądź po przebyciu choroby
obecność IgG(+), IgM(+) u kobiet w ciąży jest wskazaniem do dalszej diagnostyki – Rubella awidność p/c IgG