Kiedy i w jakim celu
Aktywność enzymu S-metylotransferazy tiopuryny (TPMT) oznacza się u pacjentów przed rozpoczęciem leczenia lekami tiopurynowymi. Badanie pozwala ocenić ryzyko wystąpienia skutków niepożądanych.
 
Przygotowanie do badań
Materiałem do badania jest krew. Pacjent nie musi być na czczo.
Do czynników, które mają wpływ na aktywność TPMT należą: transfuzje w ciągu 3 miesięcy poprzedzających pobranie próbki oraz przyjmowane przez pacjenta leki: tiopuryny,  które  powodują wzrost aktywności TPMT, sulfasalzyna i mesalazyna wpływają na obniżenie jej aktywności.
Czas oczekiwania na wynik 10 dni roboczych
 
Charakterystyka badania
Tiopuryny to klasa leków, które hamują czynność układu odpornościowego. Należą do niej azatiopryna, merkaptopuryna i tioguanina. Leki te są wykorzystywane do leczenia między innymi ostrej białaczki limfoblastycznej, nieswoistych zapalnych chorób jelit i chorób autoimmunologicznych.
Badanie polega na oznaczaniu aktywności enzymu S-metylotransferazy tiopuryny (TPMT) w krwinkach czerwonych pacjenta. Enzym ten jest odpowiedzialny za zdolność do prawidłowego metabolizowania tiopuryn. Ok 1:200-300 pacjentów wykazuje całkowity brak aktywności genu (znacznie obniżony poziom TPMT). 10% pacjentów wykazują bardzo duże zmniejszenie aktywności enzymu, u ok. 90% aktywność jest w normie. Pacjenci ze zmniejszoną aktywnością TPMT po podaniu tiopuryn demonstrują znaczne toksyczne działania uboczne (szczególnie osteotoksyczne).