Kiedy i w jakim celu
Badanie testosteronu wolnego zaleca się mężczyznom z zaburzeniami libido, erekcji oraz płodności. U kobiet badanie wykonuje się w przypadku nieregularnych miesiączek lub ich braku, trudności z zajściem w ciążę, pojawienia się nadmiernego owłosienia na twarzy i ciele oraz łysienia typu męskiego.
 
Charakterystyka badania
Na pulę testosteronu całkowitego składa się: testosteron wolny (1-4%), związany z albuminami (mniej niż 44%) oraz związany z białkiem transportowym SHBG (ok. 55%). 
Obniżony poziom testosteronu wolnego występuje:
w przypadku hipogonadyzmu pierwotnego i wtórnego
w zespole feminizacji jąder
w zespole Klinefeltera
w trakcie terapii estrogenowej
Podwyższony poziom testosteronu wolnego może wystąpić w wyniku:
wrodzonego lub nabytego przerostu nadnerczy
guza jąder bądź nadnerczy
zespołu policystycznych jajników (PCOS)
nadczynności tarczycy
obecności guzów jajników, które wydzielają androgeny
zespołu Cushinga
zaburzeń stężeń białek wiążących i transportujących hormony płciowe
Badanie testosteronu wolnego jest też zalecane jako lepszy wykładnik testosteronu biodostępnego w przypadku nieprawidłowego stężenia SHBG.
 
Przygotowanie do badań:
materiałem do badania jest krew
ze względu na dobowy rytm wydzielania, na pobranie należy zgłosić się rano, nie trzeba być na czczo
w przypadku kobiet oznaczenie testosteronu zaleca się wykonywać między 2. a 5. dniem cyklu miesięcznego lub wg. zaleceń lekarza