Kiedy i w jakim celu
Badanie poziomu TPA (tkankowy antygen polipeptydowy) może być wykorzystywane na niektórych etapach diagnostyki chorób nowotworowych.
 
Charakterystyka badania
Tkankowy antygen polipeptydowy (TPA) występuje w komórkach nabłonkowych i jest uwalniany do krążenia w chwili ich destrukcji. U osób zdrowych obserwuje się tkankowy antygen polipeptydowy (TPA) na poziomie < 95 U/l. Jego podwyższone stężenie występuje w stanach zapalnych, niezłośliwych zmianach wątroby, płuc i narządu moczowo-płciowego.
W przypadku chorób nowotworowych tj. przewodu pokarmowego, jajnika, stercza, płuc, pęcherza moczowego, piersi, stężenie tkankowego antygenu polipeptydowego również wzrasta, szczególnie w stadiach zaawansowanych.
Tkankowy antygen polipeptydowy (TPA) jest markerem o niskiej czułości i swoistości narządowej, dlatego ogranicza to jego wykorzystanie na niektórych etapach diagnostyki nowotworowej. Tkankowy antygen polipeptydowy (TPA) jest uważany za marker procesów obumierania, niezależnie od ich etiologii.