Leczenie choroby Scheuermanna zależy od stopnia zaawansowania choroby, nasilenia objawów oraz wpływu na jakość życia pacjenta. Opcje terapeutyczne obejmują leczenie zachowawcze, fizjoterapię, leczenie farmakologiczne oraz, w niektórych przypadkach, interwencje chirurgiczne.

Leczenie zachowawcze:

Monitorowanie: W przypadkach łagodnych, bez znacznych objawów bólowych lub progresji deformacji, zaleca się regularne monitorowanie postawy i objawów pacjenta.
Korekcja postawy: Edukacja pacjenta na temat właściwej postawy i ergonomii, aby zminimalizować nasilenie objawów i zapobiec pogłębianiu się krzywizny.

Fizjoterapia:

Ćwiczenia wzmacniające: Programy ćwiczeń mające na celu wzmocnienie mięśni pleców i brzucha, które pomagają w utrzymaniu właściwej postawy i redukcji bólu.
Ćwiczenia rozciągające: Ćwiczenia rozciągające mięśnie piersiowe i pleców mogą pomóc w zwiększeniu elastyczności i zmniejszeniu sztywności.
Terapia manualna: Techniki manualne, takie jak masaż tkanek głębokich, mobilizacje stawów i terapia mięśniowo-powięziowa, mogą przynieść ulgę w bólu i poprawić ruchomość kręgosłupa.

Leczenie farmakologiczne:

Leki przeciwbólowe: Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, mogą być stosowane w celu łagodzenia bólu i zmniejszenia stanu zapalnego.
Leki rozluźniające mięśnie: W przypadkach znacznej sztywności mięśniowej mogą być stosowane leki rozluźniające mięśnie, takie jak diazepam.

Leczenie ortopedyczne:

Gorsety ortopedyczne: W przypadkach umiarkowanej do ciężkiej kifotycznej deformacji, szczególnie u rosnących pacjentów, gorsety ortopedyczne mogą być stosowane w celu zatrzymania postępu deformacji i poprawy postawy. Noszenie gorsetu może być wymagane przez wiele godzin dziennie przez kilka lat, w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta.

Leczenie chirurgiczne:

Korekcja chirurgiczna: W przypadkach ciężkiej kifozy, która prowadzi do znacznych objawów bólowych, zaburzeń neurologicznych lub deformacji postawy, może być konieczna interwencja chirurgiczna. Operacje obejmują techniki takie jak osteotomie (przecięcia kości) w celu korekcji krzywizny oraz stabilizacja kręgosłupa za pomocą implantów (śruby, pręty).
Wskazania do operacji: Decyzja o operacji opiera się na wielu czynnikach, w tym na kącie kifotycznym przekraczającym 70 stopni, nasileniu objawów, braku skuteczności leczenia zachowawczego oraz wieku pacjenta.

Wsparcie psychologiczne:

Wsparcie emocjonalne: Choroba Scheuermanna, szczególnie u młodzieży, może wpływać na samoocenę i zdrowie psychiczne. Konsultacje psychologiczne i wsparcie emocjonalne mogą być korzystne dla pacjentów i ich rodzin.
Grupy wsparcia: Udział w grupach wsparcia może pomóc pacjentom dzielić się doświadczeniami i uzyskiwać porady dotyczące radzenia sobie z chorobą.

Leczenie choroby Scheuermanna wymaga indywidualnego podejścia oraz współpracy z zespołem medycznym, w tym ortopedami, fizjoterapeutami i psychologami, aby osiągnąć jak najlepsze wyniki terapeutyczne i poprawić jakość życia pacjentów. Regularne monitorowanie stanu zdrowia oraz dostosowywanie strategii leczenia są kluczowe dla skutecznego zarządzania chorobą.