

Objawy
Przysadka mózgowa, znajdująca się u podstawy mózgu, jest kluczowym gruczołem wydzielania wewnętrznego odpowiedzialnym za produkcję hormonów regulujących wiele procesów w organizmie. Choroby przysadki mogą prowadzić do nadprodukcji lub niedoboru hormonów, co skutkuje szerokim spektrum objawów klinicznych, w zależności od dotkniętego hormonu.
Guz przysadki (adenoma):
Objawy masy: Wzrost guza przysadki może prowadzić do bólu głowy, zaburzeń widzenia (np. niedowidzenie połowicze dwuskroniowe) z powodu ucisku na skrzyżowanie wzrokowe oraz objawów uciskowych na sąsiadujące struktury mózgowe.
Objawy hormonalne: W zależności od rodzaju wydzielanego hormonu, objawy mogą obejmować:
Nadczynność: Wzrost wydzielania hormonów takich jak prolaktyna (prolactinoma), hormon wzrostu (somatotropinoma), ACTH (kortykotropinoma).
Niedoczynność: Spadek wydzielania hormonów przysadki prowadzący do niedoczynności wtórnej tarczycy, nadnerczy lub gonad.
Prolactinoma (nadmierna produkcja prolaktyny):
U kobiet: Brak miesiączki (amenorrhea), mlekotok (galactorrhea), niepłodność.
U mężczyzn: Spadek libido, zaburzenia erekcji, ginekomastia (powiększenie piersi).
Akromegalia (nadmierna produkcja hormonu wzrostu):
Zmiany fizyczne: Powiększenie rąk, stóp, twarzy, grubienie skóry.
Problemy metaboliczne: Insulinooporność, cukrzyca.
Inne objawy: Nadciśnienie tętnicze, bóle stawów, zmiany w strukturze kości (przerost kości twarzoczaszki).
Choroba Cushinga (nadmierna produkcja ACTH):
Zmiany fizyczne: Otyłość centralna, twarz księżycowata, byczy kark.
Problemy metaboliczne: Nadciśnienie, cukrzyca, osteoporoza.
Inne objawy: Cienka skóra, łatwo powstające siniaki, rozstępy.
Niedoczynność przysadki (hipopituitarism):
Objawy niedoboru hormonów: Zmęczenie, osłabienie, spadek masy ciała, zimnolubność, niedociśnienie, hipoglikemia.
Utrata funkcji seksualnych: Utrata libido, brak miesiączki, impotencja.
Niedobór hormonu antydiuretycznego (moczówka prosta):
Polidypsja: Nadmierne pragnienie.
Poliuria: Nadmierne oddawanie moczu.
Diagnostyka
Diagnostyka chorób przysadki mózgowej obejmuje kompleksowy wywiad lekarski, badanie fizykalne, szerokie badania laboratoryjne oraz zaawansowane techniki obrazowania, które pozwalają na ocenę funkcji hormonalnej przysadki oraz identyfikację zmian strukturalnych.
Wywiad lekarski i badanie fizykalne:
Historia objawów: Szczegółowe informacje na temat objawów pacjenta, ich nasilenia, czasu trwania oraz wszelkich zmian fizycznych i funkcjonalnych. Ważne jest również uzyskanie informacji o historii rodzinnej chorób endokrynologicznych.
Badanie fizykalne: Obejmuje ocenę stanu ogólnego pacjenta, w tym wzrostu, masy ciała, ciśnienia krwi, skóry, włosów oraz badanie neurologiczne.
Badania hormonalne:
Podstawowe badania krwi: Pomiar poziomów hormonów przysadki (np. ACTH, GH, prolaktyna, TSH, LH, FSH) oraz hormonów obwodowych (np. kortyzol, IGF-1, tyroksyna, estrogeny, testosteron).
Testy dynamiczne:
Test hamowania deksametazonem: Wykorzystywany w diagnostyce nadczynności kory nadnerczy (choroba Cushinga).
Test stymulacji hormonu wzrostu: Przeprowadzany w celu oceny niedoboru hormonu wzrostu.
Test tolerancji wodnej: Używany w diagnostyce moczówki prostej.
Badania obrazowe:
Rezonans magnetyczny (MRI): Najbardziej czułe badanie obrazowe do oceny przysadki mózgowej. Pozwala na dokładną ocenę struktury przysadki oraz identyfikację guzów, torbieli i innych zmian.
Tomografia komputerowa (CT): Może być używana jako alternatywa lub uzupełnienie MRI, szczególnie w przypadkach, gdy MRI jest przeciwwskazane.
Badania okulistyczne:
Pole widzenia: Testy oceny pola widzenia są ważne w przypadku guzów przysadki, które mogą uciskać skrzyżowanie wzrokowe, prowadząc do zaburzeń widzenia.
Biopsja:
W rzadkich przypadkach: Może być konieczna biopsja chirurgiczna zmiany w przysadce w celu potwierdzenia diagnozy histopatologicznej, szczególnie gdy istnieje podejrzenie nowotworu.
Leczenie
Leczenie chorób przysadki mózgowej jest złożonym procesem i zależy od specyficznej choroby, rodzaju zaburzeń hormonalnych oraz obecności zmian strukturalnych. Celem leczenia jest przywrócenie równowagi hormonalnej, usunięcie zmian patologicznych oraz złagodzenie objawów.
Farmakoterapia:
Leki hamujące wydzielanie hormonów:
Agoniści dopaminy (bromokryptyna, kabergolina): Stosowane w leczeniu prolactinoma w celu zmniejszenia wydzielania prolaktyny i wielkości guza.
Somatostatyna i jej analogi (oktreotyd, lanreotyd): Używane w leczeniu akromegalii do hamowania wydzielania hormonu wzrostu.
Antagoniści kortykosteroidów (ketokonazol, metyrapon): Stosowane w leczeniu zespołu Cushinga.
Hormony zastępcze:
Hormon wzrostu: Podawany w przypadku niedoboru hormonu wzrostu.
Hydrokortyzon: Stosowany w niedoczynności kory nadnerczy.
Leki tarczycowe (lewotyroksyna): Podawane w niedoczynności tarczycy.
Hormony płciowe (testosteron, estrogeny): Używane w przypadku niedoczynności gonad.
Leczenie chirurgiczne:
Usunięcie guza przysadki: Przezklinowa chirurgia endoskopowa jest najczęstszą metodą usuwania guzów przysadki. W niektórych przypadkach może być konieczna kraniotomia.
Resekcja guzów: W przypadkach, gdy guz jest zbyt duży lub nacieka na sąsiednie struktury, może być konieczna bardziej agresywna interwencja chirurgiczna.
Radioterapia:
Radioterapia zewnętrzna: Stosowana jako leczenie uzupełniające po chirurgii lub jako leczenie pierwotne w przypadkach, gdy chirurgia nie jest możliwa.
Radiochirurgia stereotaktyczna (Gamma Knife): Precyzyjna metoda dostarczania promieniowania do guzów przysadki, minimalizująca uszkodzenie sąsiadujących tkanek.
Monitorowanie i leczenie wspomagające:
Regularne wizyty kontrolne: Stałe monitorowanie poziomów hormonów i ocena skuteczności leczenia.
Badania okulistyczne: Regularne badania oczu w celu monitorowania wszelkich zmian w polu widzenia.
Wsparcie psychologiczne: Terapia psychologiczna i grupy wsparcia mogą pomóc pacjentom radzić sobie z emocjonalnymi i psychologicznymi aspektami choroby.
Zmiany stylu życia:
Dieta i aktywność fizyczna: Właściwe odżywianie i regularna aktywność fizyczna mogą wspierać ogólne zdrowie i samopoczucie pacjentów z chorobami przysadki.
Unikanie stresu: Techniki redukcji stresu, takie jak medytacja i terapia behawioralna, mogą być pomocne w zarządzaniu objawami.
Leczenie chorób przysadki mózgowej wymaga zindywidualizowanego podejścia oraz współpracy z zespołem medycznym, w tym endokrynologami, neurochirurgami, radiologami, okulistami oraz psychologami, aby osiągnąć jak najlepsze wyniki terapeutyczne i poprawić jakość życia pacjentów. Regularne monitorowanie stanu zdrowia oraz dostosowywanie strategii leczenia są kluczowe dla skutecznego zarządzania chorobą.
Konsultacje specjalistów
Nazwa usługi

Cena
Usługi Centrum Medycznego
Nazwa usługi

Cena
Usługi Rehabilitacji
Nazwa
Czas trwania

Cena
Badania laboratoryjne
Nazwa

Cena
Zadbajmy o Twoje zdrowie
Zadzwoń, umów wizytę przez Internet lub sprawdź adresy placówek.
Centrum Medyczne
Lekarze specjaliści & badania laboratoryjne
Petrażyckiego 99, 30-399, Kraków
poniedziałek - piątek 7:00 - 20:00
sobota 7:00 - 13:00
Rehabilitacja
Masaże & fizjoterapia
Działowskiego 1, 30-399, Kraków
poniedziałek - piątek 8:00 - 20:00
Podgórska Poradnia
Lekarze specjaliści & badania laboratoryjne
Rynek Podgórski 14, 30-518, Kraków
poniedziałek - piątek 7:00 - 20:00
sobota 7:00 - 13:00
Zadbajmy o Twoje zdrowie
Zadzwoń, umów wizytę przez Internet lub sprawdź adresy placówek.





Powiązane schorzenia
Wczytywanie...
Specjaliści

Add a Title
Add a Title

Add a Title
Add a Title

Add a Title
Add a Title
Często zadawane pytania
Add a Title
Add paragraph text. Click “Edit Text” to update the font, size and more. To change and reuse text themes, go to Site Styles.
Add a Title
Add paragraph text. Click “Edit Text” to update the font, size and more. To change and reuse text themes, go to Site Styles.