Objawy grzybicy skóry różnią się w zależności od lokalizacji infekcji oraz rodzaju grzyba, który wywołał zakażenie. Ogólnie rzecz biorąc, zakażenie grzybicze może obejmować dowolną część ciała, w tym skórę gładką, owłosioną skórę głowy, paznokcie, stopy, dłonie oraz pachwiny. Wspólnymi cechami dla większości typów grzybicy skóry są zmiany zapalne oraz złuszczające się wykwity, które mogą towarzyszyć swędzeniu i pieczeniu.

W przypadku grzybicy skóry gładkiej (tinea corporis), najbardziej charakterystycznym objawem są okrągłe, dobrze odgraniczone plamy o rumieniowym obrzeżu, które z czasem powiększają się, tworząc pierścieniowate zmiany z jaśniejszym środkiem. Zmiany te mogą występować w różnych miejscach na ciele, w tym na kończynach, tułowiu, a także na twarzy. Często towarzyszy im intensywne swędzenie, a z czasem na obrzeżach zmian mogą pojawić się grudki i pęcherzyki. Grzybica skóry gładkiej jest bardzo zakaźna, co sprawia, że łatwo rozprzestrzenia się w społecznościach zamkniętych, takich jak rodziny, szkoły, czy kluby sportowe.

Grzybica owłosionej skóry głowy (tinea capitis) dotyka głównie dzieci, choć może występować również u dorosłych. Charakteryzuje się powstawaniem okrągłych, łysiejących plam z towarzyszącym złuszczaniem naskórka i złamanymi włosami. W cięższych przypadkach może dojść do rozwoju krost i głębszych zmian zapalnych, takich jak kerion, który jest bolesnym, ropnym guzkiem. Objawem grzybicy głowy mogą być również świąd oraz tkliwość skóry w miejscach zakażenia.

Grzybica stóp (tinea pedis), zwana również "stopą sportowca", najczęściej dotyczy przestrzeni międzypalcowych, gdzie skóra staje się czerwona, wilgotna, z widocznym złuszczaniem oraz pęknięciami naskórka. Zmiany te często są bolesne i mogą prowadzić do wtórnych zakażeń bakteryjnych. W przypadku przewlekłej grzybicy stóp, zmiany mogą się rozprzestrzeniać na boczne części stóp oraz pięty, tworząc suchą, łuszczącą się skórę o białawym zabarwieniu. Inną odmianą jest tzw. postać potnicowa, charakteryzująca się obecnością licznych, swędzących pęcherzyków.

Grzybica pachwin (tinea cruris) obejmuje fałdy pachwinowe, a jej objawem są czerwone, swędzące plamy z wyraźnym obwodowym brzegiem, często rozszerzające się na wewnętrzne powierzchnie ud i pośladki. W wyniku ocierania się skóry w miejscach infekcji może dojść do wtórnych podrażnień i nadkażeń, co zwiększa dyskomfort pacjenta. Zmiany te mogą być również związane z nieodpowiednią higieną, noszeniem ciasnych ubrań czy nadmiernym poceniem się.

Grzybica paznokci (onychomycosis lub tinea unguium) prowadzi do zgrubienia, odbarwienia oraz łamliwości paznokci, najczęściej na stopach. Paznokcie stają się żółtawe, szare, kruche, a z czasem może dojść do ich całkowitego zniszczenia. W zaawansowanych przypadkach grzybica paznokci może być bolesna i utrudniać codzienne funkcjonowanie.