Nadczynność tarczycy, znana również jako tyreotoksykoza, jest stanem, w którym gruczoł tarczowy wytwarza nadmierną ilość hormonów tarczycy. Te hormony, trijodotyronina (T3) i tyroksyna (T4), mają kluczowe znaczenie dla regulacji metabolizmu. Nadprodukcja tych hormonów prowadzi do przyspieszenia różnych funkcji metabolicznych organizmu, co manifestuje się poprzez szereg objawów.

Objawy ogólne

Zwiększony metabolizm: Wysoki poziom hormonów tarczycy przyspiesza metabolizm, co skutkuje utratą wagi pomimo zwiększonego apetytu.
Intensywne pocenie się: Nadczynność tarczycy często prowadzi do zwiększonej potliwości.
Nietolerancja ciepła: Osoby z nadczynnością tarczycy mogą źle tolerować ciepłe środowisko i łatwiej się przegrzewać.
Zmęczenie i osłabienie mięśni: Mimo zwiększonej energii ogólnej, pacjenci mogą doświadczać szybkiego zmęczenia, zwłaszcza w mięśniach.

Objawy sercowo-naczyniowe

Tachykardia: Przyspieszony rytm serca, nawet podczas spoczynku, jest jednym z charakterystycznych objawów.
Nadciśnienie tętnicze: Wysokie ciśnienie krwi często towarzyszy nadczynności tarczycy, szczególnie systoliczne.
Migotanie przedsionków: Niektórzy pacjenci mogą doświadczać nieregularnych rytmów serca, szczególnie w starszym wieku.

Objawy neurologiczne

Drażliwość i zmiany nastroju: Nadczynność tarczycy może powodować niepokój, nerwowość oraz skrajne zmiany nastroju.
Drżenie rąk: Charakterystyczne drżenie rąk lub innych części ciała może wystąpić z powodu nadmiernej stymulacji układu nerwowego.

Objawy oczne

Wytrzeszcz: Specyficzne dla choroby Gravesa-Basedowa, gdzie nadczynność tarczycy jest często połączona z obrzękiem tkanek oczodołów, prowadzącym do wystających oczu.

Objawy trawienne

Zwiększony apetyt: Mimo zwiększonego spożycia pokarmu, pacjenci często tracą na wadze.
Biegunki: Przyspieszenie procesów trawiennych może prowadzić do biegunek.