Leczenie niewydolności nerek zależy od przyczyny, stopnia zaawansowania choroby oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. W przypadkach ostrej niewydolności nerek (ONN) leczenie ma na celu szybkie przywrócenie funkcji nerek i usunięcie przyczyny uszkodzenia. Może to obejmować leczenie przyczyn infekcji, usunięcie przeszkód w drogach moczowych, korekcję zaburzeń elektrolitowych oraz zapewnienie odpowiedniego nawodnienia i równowagi kwasowo-zasadowej. W ciężkich przypadkach może być konieczne zastosowanie terapii nerkozastępczej, takiej jak hemodializa lub dializa otrzewnowa.

Przewlekła niewydolność nerek (PNN) wymaga długoterminowego zarządzania, które obejmuje kontrolę czynników ryzyka i spowolnienie postępu choroby. Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie leków obniżających ciśnienie krwi, takich jak inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) lub blokery receptora angiotensyny (ARB), które nie tylko kontrolują ciśnienie, ale także chronią nerki przed dalszym uszkodzeniem. Leki moczopędne są używane do kontrolowania obrzęków i nadciśnienia.

Kontrola poziomu glukozy we krwi jest kluczowa u pacjentów z cukrzycą, aby zapobiec dalszemu uszkodzeniu nerek. Inhibitory SGLT2, nowa klasa leków przeciwcukrzycowych, wykazują dodatkowe korzyści w ochronie nerek. Leczenie hiperfosfatemii i hipokalcemii, często spotykanych w PNN, obejmuje stosowanie wiążących fosforan leków i suplementów witaminy D.

Dieta odgrywa ważną rolę w zarządzaniu PNN. Pacjentom zaleca się dietę niskobiałkową, aby zmniejszyć obciążenie nerek, a także ograniczenie spożycia soli, potasu i fosforu. Regularne monitorowanie stężenia elektrolitów i składników odżywczych we krwi jest kluczowe dla dostosowania diety i suplementacji.

W zaawansowanych stadiach PNN, gdy funkcja nerek jest poważnie ograniczona, pacjentom może być zalecona terapia nerkozastępcza. Hemodializa, wykonywana zazwyczaj trzy razy w tygodniu, oczyszcza krew z produktów przemiany materii i nadmiaru płynów. Dializa otrzewnowa jest alternatywą, polegającą na wprowadzeniu płynu dializacyjnego do jamy otrzewnowej, gdzie zachodzi proces oczyszczania krwi.

Transplantacja nerki jest ostatecznym rozwiązaniem dla pacjentów z końcowym stadium niewydolności nerek. Zabieg ten polega na przeszczepieniu zdrowej nerki od dawcy żywego lub zmarłego. Pacjenci po transplantacji wymagają długotrwałej terapii immunosupresyjnej, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepu, oraz regularnego monitorowania funkcji przeszczepionej nerki.

Opieka nad pacjentem z niewydolnością nerek jest interdyscyplinarna, wymagająca współpracy nefrologów, dietetyków, psychologów i innych specjalistów. Edukacja pacjentów i ich rodzin jest kluczowa dla skutecznego zarządzania chorobą i poprawy jakości życia pacjentów. Regularne wizyty kontrolne, monitorowanie funkcji nerek i dostosowywanie terapii są niezbędne dla optymalizacji wyników leczenia i zapobiegania powikłaniom.