Objawy
Ostroga piętowa, znana również jako entezofit piętowy, jest wyrostkiem kostnym, który tworzy się na dolnej powierzchni kości piętowej (calcaneus). Powstaje w wyniku przewlekłego zapalenia i nadmiernego obciążenia ścięgien i więzadeł przyczepiających się do pięty. Choć sama ostroga piętowa często nie powoduje bólu, towarzyszące jej zapalenie powięzi podeszwowej (plantar fasciitis) może prowadzić do znacznego dyskomfortu i ograniczenia aktywności. Objawy ostrogi piętowej są zróżnicowane i mogą obejmować:
Ból pięty: Najbardziej charakterystycznym objawem ostrogi piętowej jest ból pięty, szczególnie odczuwany podczas pierwszych kroków po wstaniu z łóżka rano lub po długim okresie siedzenia. Ból ten może być ostry, przeszywający lub tępy i narastać podczas długotrwałego stania, chodzenia lub biegania. Ból zwykle nasila się pod koniec dnia.
Obrzęk i zaczerwienienie: W niektórych przypadkach może wystąpić obrzęk i zaczerwienienie w okolicy pięty, co jest wynikiem przewlekłego zapalenia.
Tkliwość przy dotyku: Dotknięcie lub uciskanie dolnej części pięty może być bolesne. Często pacjenci wskazują na jedno, specyficzne miejsce, gdzie ból jest najbardziej intensywny.
Sztywność stopy: Pacjenci mogą odczuwać sztywność stopy, szczególnie rano lub po długim okresie bezruchu. Sztywność ta może utrudniać normalne chodzenie i prowadzić do zmiany wzorca chodu.
Ograniczenie ruchomości: Przewlekły ból i zapalenie mogą prowadzić do ograniczenia ruchomości stopy, co wpływa na zdolność pacjenta do wykonywania codziennych czynności i aktywności fizycznej.
Zmiana wzorca chodu: W odpowiedzi na ból pacjenci mogą zmieniać sposób chodzenia, co może prowadzić do dodatkowego obciążenia innych stawów, takich jak kolana, biodra czy kręgosłup, powodując dodatkowe problemy bólowe.
Diagnostyka
Diagnostyka ostrogi piętowej opiera się na dokładnym wywiadzie lekarskim, badaniu fizykalnym oraz badaniach obrazowych, które pomagają potwierdzić obecność ostrogi i ocenić stopień zapalenia oraz wpływ na otaczające tkanki.
Wywiad lekarski:
Opis objawów: Lekarz zbiera szczegółowe informacje na temat objawów pacjenta, w tym lokalizacji, charakterystyki i nasilenia bólu, czasu trwania objawów oraz czynników zaostrzających i łagodzących ból. Ważne jest również ustalenie, czy pacjent ma historię urazów stopy, nadmiernego obciążenia, noszenia nieodpowiedniego obuwia lub wykonywania intensywnych ćwiczeń fizycznych.
Historia chorób: Wywiad obejmuje również pytania dotyczące innych chorób, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa, cukrzyca oraz inne schorzenia, które mogą predysponować do rozwoju ostrogi piętowej.
Badanie fizykalne:
Ocena wyglądu stopy: Lekarz ocenia wygląd stopy, szukając oznak obrzęku, zaczerwienienia oraz deformacji.
Palpacja: Badanie polega na palpacyjnym badaniu dolnej części pięty w celu lokalizacji punktu największej bolesności. Lekarz może również ocenić napięcie i elastyczność powięzi podeszwowej oraz innych struktur stopy.
Testy funkcjonalne: Lekarz może przeprowadzić różne testy funkcjonalne, takie jak test Windlassa, który polega na zgięciu palców stopy ku górze, co napina powięź podeszwową i może wywołać ból w przypadku jej zapalenia.
Badania obrazowe:
Radiografia (RTG): RTG stopy jest podstawowym badaniem obrazowym, które pozwala na wykrycie obecności ostrogi piętowej oraz oceny struktury kości piętowej. Na zdjęciach rentgenowskich ostroga piętowa wygląda jak wyrostek kostny na dolnej powierzchni kości piętowej.
Rezonans magnetyczny (MRI): MRI jest bardziej szczegółowym badaniem, które pozwala na ocenę tkanek miękkich, takich jak powięź podeszwowa, ścięgna i mięśnie. Jest przydatne w diagnostyce zapalenia powięzi podeszwowej oraz wykrywaniu innych patologii stopy.
Ultrasonografia (USG): USG jest nieinwazyjnym badaniem, które pozwala na ocenę tkanek miękkich stopy i wykrycie zmian zapalnych oraz strukturalnych w powięzi podeszwowej i innych strukturach.
Leczenie
Leczenie ostrogi piętowej ma na celu złagodzenie bólu, zmniejszenie zapalenia, poprawę funkcji stopy oraz zapobieganie nawrotom objawów. Leczenie może obejmować zarówno metody niefarmakologiczne, jak i farmakologiczne oraz interwencje chirurgiczne.
Leczenie niefarmakologiczne:
Odpoczynek i zmniejszenie obciążenia: Unikanie długotrwałego stania, chodzenia oraz intensywnego wysiłku fizycznego pozwala na zmniejszenie obciążenia stopy i złagodzenie bólu.
Noszenie odpowiedniego obuwia: Noszenie butów z dobrą amortyzacją i wsparciem dla łuku stopy jest kluczowe. Wkładki ortopedyczne, takie jak wkładki silikonowe czy żelowe, mogą pomóc w zmniejszeniu nacisku na piętę.
Ćwiczenia rozciągające: Regularne wykonywanie ćwiczeń rozciągających powięź podeszwową, ścięgno Achillesa oraz mięśnie łydki może pomóc w zmniejszeniu napięcia i bólu. Przykłady takich ćwiczeń to rozciąganie łydki przy ścianie, rolowanie stopy na piłce tenisowej oraz rozciąganie ścięgna Achillesa.
Terapia manualna: Fizjoterapeuci mogą stosować techniki manualne, takie jak masaż tkanek głębokich, mobilizacje stawów oraz techniki uwalniania powięziowego w celu złagodzenia bólu i poprawy funkcji stopy.
Terapia cieplna i zimna: Stosowanie lodu (zimne okłady) na bolesne miejsce przez 15-20 minut kilka razy dziennie może pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego i bólu. Ciepłe okłady mogą być stosowane przed ćwiczeniami rozciągającymi w celu rozluźnienia mięśni.
Leczenie farmakologiczne:
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAIDs): Leki takie jak ibuprofen, naproksen czy diklofenak mogą pomóc w zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego. Mogą być stosowane doustnie lub w postaci maści i żeli.
Kortykosteroidy: W przypadku ciężkiego bólu i zapalenia, które nie odpowiadają na inne metody leczenia, mogą być stosowane zastrzyki kortykosteroidowe. Kortykosteroidy są wstrzykiwane bezpośrednio do okolicy zapalenia, co przynosi ulgę w bólu i zmniejsza stan zapalny. Jednak ich stosowanie jest ograniczone ze względu na ryzyko powikłań, takich jak pęknięcie powięzi podeszwowej.
Interwencje chirurgiczne:
Fasciotomia: W przypadkach, gdy inne metody leczenia nie przynoszą ulgi, może być konieczne wykonanie zabiegu chirurgicznego polegającego na przecięciu części powięzi podeszwowej, aby zmniejszyć napięcie i złagodzić ból. Zabieg ten jest zwykle wykonywany endoskopowo.
Usunięcie ostrogi piętowej: W rzadkich przypadkach może być konieczne chirurgiczne usunięcie samej ostrogi piętowej, szczególnie jeśli powoduje ona znaczny ból i dyskomfort.
Terapie wspomagające:
Terapia falami uderzeniowymi (ESWT): Jest to nieinwazyjna metoda leczenia, która polega na zastosowaniu fal akustycznych o wysokiej energii do stymulacji procesu gojenia tkanek i zmniejszenia bólu. ESWT może być skuteczna w leczeniu przewlekłego zapalenia powięzi podeszwowej i ostrogi piętowej.
Laseroterapia niskoenergetyczna (LLLT): Laseroterapia może być stosowana w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego poprzez stymulację procesów regeneracyjnych w tkankach.
Konsultacje specjalistów
Konsultacja ortopedy
250,00 zł
Usługi Centrum Medycznego
USG 1 stawu
200,00 zł
Usługi Rehabilitacji
Fala uderzeniowa
15 min
100,00 zł
Terapia indywidualna
60 min
180,00 zł
Terapia indywidualna
30 min
130,00 zł
Terapia indywidualna
45 min
160,00 zł
Badania laboratoryjne
Nazwa
Cena
Zadbajmy o Twoje zdrowie
Zadzwoń, umów wizytę przez Internet lub sprawdź adresy placówek.
Centrum Medyczne
Lekarze specjaliści & badania laboratoryjne
Petrażyckiego 99, 30-399, Kraków
poniedziałek - piątek 8:00 - 20:00
Rehabilitacja
Masaże & fizjoterapia
Działowskiego 1, 30-399, Kraków
poniedziałek - piątek 8:00 - 20:00
Podgórska Poradnia
Lekarze specjaliści & badania laboratoryjne
Rynek Podgórski 14, 30-518, Kraków
poniedziałek - piątek 8:00 - 20:00
Zadbajmy o Twoje zdrowie
Zadzwoń, umów wizytę przez Internet lub sprawdź adresy placówek.
Powiązane schorzenia
Wczytywanie...
Specjaliści
Add a Title
Add a Title
Add a Title
Add a Title
Add a Title
Add a Title
Często zadawane pytania
Add a Title
Add paragraph text. Click “Edit Text” to update the font, size and more. To change and reuse text themes, go to Site Styles.
Add a Title
Add paragraph text. Click “Edit Text” to update the font, size and more. To change and reuse text themes, go to Site Styles.