Leczenie palca trzaskającego obejmuje zarówno metody zachowawcze, jak i interwencje chirurgiczne, w zależności od nasilenia objawów i odpowiedzi pacjenta na leczenie. Celem terapii jest złagodzenie bólu, poprawa ruchomości palca oraz zapobieganie nawrotom objawów.

Leczenie zachowawcze:

Odpoczynek: Unikanie powtarzalnych czynności, które obciążają dotknięty palec, jest kluczowe. Pacjenci mogą być zachęcani do stosowania specjalnych szyn lub ortez, które unieruchamiają palec i pozwalają na jego regenerację.
Ćwiczenia rozciągające: Ćwiczenia mające na celu rozciąganie i wzmacnianie ścięgien oraz mięśni palca mogą pomóc w zmniejszeniu objawów. Przykłady takich ćwiczeń to delikatne rozciąganie palca, zginanie i prostowanie w wodzie oraz masowanie ścięgna.
Terapia cieplna i zimna: Stosowanie lodu (zimne okłady) na bolesne miejsce przez 15-20 minut kilka razy dziennie może pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego i bólu. Ciepłe okłady mogą być stosowane przed ćwiczeniami rozciągającymi w celu rozluźnienia mięśni.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAIDs): Leki takie jak ibuprofen czy naproksen mogą pomóc w zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego. Mogą być stosowane doustnie lub w postaci maści i żeli.

Iniekcje kortykosteroidowe:

Kortykosteroidy: Iniekcje kortykosteroidowe bezpośrednio do pochewki ścięgnistej mogą przynieść szybką ulgę w bólu i zmniejszyć stan zapalny. Kortykosteroidy działają poprzez redukcję zapalenia i obrzęku pochewki ścięgnistej, co zmniejsza trzaskanie i blokowanie palca. Zabieg ten jest zwykle skuteczny, ale może być konieczne powtórzenie iniekcji w przypadku nawrotu objawów.

Leczenie chirurgiczne:

Chirurgia uwolnienia pochewki ścięgnistej: W przypadkach, gdy leczenie zachowawcze i iniekcje kortykosteroidowe nie przynoszą ulgi, może być konieczna interwencja chirurgiczna. Zabieg ten polega na przecięciu zwężonej pochewki ścięgnistej, aby uwolnić ścięgno i umożliwić swobodne poruszanie się palca. Chirurgia może być wykonywana jako procedura otwarta lub endoskopowa, w zależności od preferencji chirurga i konkretnej sytuacji pacjenta.
Rehabilitacja pooperacyjna: Po zabiegu chirurgicznym pacjenci mogą wymagać fizjoterapii, aby przywrócić pełną ruchomość palca, zmniejszyć ból oraz zapobiec tworzeniu się blizn i zrostów.

Leczenie wspomagające:

Terapia ultradźwiękowa: Może być stosowana jako metoda wspomagająca leczenie, pomagając w zmniejszeniu stanu zapalnego i bólu poprzez działanie na głębokie tkanki miękkie.
Laseroterapia niskoenergetyczna (LLLT): Laseroterapia może być stosowana w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego oraz stymulacji procesów regeneracyjnych w tkankach.