Leczenie prolaktynomy zależy od wielkości guza, poziomu prolaktyny oraz obecności objawów klinicznych. Celem terapii jest normalizacja poziomu prolaktyny, zmniejszenie wielkości guza, przywrócenie funkcji przysadki oraz złagodzenie objawów.

Leczenie farmakologiczne:

Agoniści dopaminy: Podstawowym leczeniem prolaktynomy są agoniści dopaminy, takie jak bromokryptyna i kabergolina. Leki te obniżają poziom prolaktyny, zmniejszają wielkość guza oraz łagodzą objawy. Kabergolina jest preferowana ze względu na dłuższy okres półtrwania i mniejszą liczbę działań niepożądanych. Dawkowanie i czas trwania leczenia zależą od odpowiedzi pacjenta na terapię.
Monitorowanie efektów leczenia: Regularne monitorowanie poziomu prolaktyny oraz okresowe badania obrazowe przysadki są niezbędne w celu oceny skuteczności leczenia i monitorowania ewentualnego wzrostu guza.

Leczenie chirurgiczne:

Przezklinowa adenomektomia: W przypadkach, gdy farmakoterapia jest nieskuteczna, nietolerowana lub gdy guz powoduje ucisk na struktury nerwowe, konieczne może być leczenie chirurgiczne. Przezklinowa adenomektomia jest standardową metodą usuwania guzów przysadki. Zabieg ten pozwala na bezpośrednie usunięcie guza przez zatokę klinową z minimalnym ryzykiem uszkodzenia otaczających struktur.
Rehabilitacja pooperacyjna: Po operacji pacjenci wymagają regularnych kontroli hormonalnych oraz oceny funkcji przysadki. W niektórych przypadkach konieczna może być terapia zastępcza hormonami przysadkowymi.

Radioterapia:

Radioterapia stereotaktyczna: W rzadkich przypadkach, gdy farmakoterapia i chirurgia są nieskuteczne lub niemożliwe, może być rozważana radioterapia stereotaktyczna. Technika ta pozwala na precyzyjne dostarczenie dawki promieniowania do guza, minimalizując uszkodzenie zdrowej tkanki przysadki.
Radioterapia konwencjonalna: Radioterapia zewnętrzna jest stosowana w rzadkich przypadkach, gdy inne metody leczenia nie są skuteczne.

Leczenie wspomagające:

Leczenie objawowe: W zależności od objawów, pacjenci mogą wymagać dodatkowego leczenia objawowego, takiego jak leki przeciwbólowe, suplementacja hormonami przysadkowymi czy leczenie zaburzeń widzenia.
Wsparcie psychologiczne: Prolaktynoma i jej objawy mogą mieć znaczący wpływ na jakość życia pacjentów. Wsparcie psychologiczne, terapia oraz grupy wsparcia mogą pomóc pacjentom w radzeniu sobie z chorobą.