Leczenie raka prostaty jest uzależnione od wielu czynników, w tym wieku pacjenta, ogólnego stanu zdrowia, stadium choroby, a także od indywidualnych preferencji pacjenta co do dostępnych opcji terapeutycznych. Opcje leczenia obejmują obserwację (aktywne monitorowanie), interwencje chirurgiczne, radioterapię, hormonoterapię oraz leczenie farmakologiczne.

W przypadku wczesnych stadiów raka prostaty, jednym z podejść może być aktywne monitorowanie, które polega na regularnym śledzeniu postępu choroby bez interwencji terapeutycznej do momentu, gdy stan pacjenta tego wymaga. Dla wielu mężczyzn z wolno rozwijającym się rakiem prostaty jest to preferowana metoda, umożliwiająca uniknięcie skutków ubocznych związanych z bardziej inwazyjnymi metodami leczenia.

Interwencje chirurgiczne, takie jak prostatektomia radykalna (usunięcie prostaty i otaczających tkanek), są często stosowane w leczeniu agresywniejszych form raka. Radioterapia, zarówno zewnętrzna, jak i brachyterapia (wewnętrzna), jest również skuteczną metodą leczenia, szczególnie przy lokalnie zaawansowanym raku prostaty.

Hormonoterapia, mająca na celu obniżenie poziomu męskich hormonów (androgenów), które mogą stymulować wzrost komórek nowotworowych, jest często stosowana w połączeniu z innymi metodami leczenia lub w przypadku zaawansowanego raka prostaty. Leki przeciwnowotworowe, inhibitorów kinazy, immunoterapia, i inne terapie ukierunkowane stanowią dodatkowe opcje terapeutyczne, szczególnie dla pacjentów z zaawansowanym rakiem lub przerzutami.

Każda metoda leczenia ma potencjalne skutki uboczne i ryzyka, które muszą być dokładnie omówione z pacjentem, aby umożliwić świadomą decyzję o najlepszej opcji terapeutycznej. Regularne kontrole i długoterminowa opieka są niezbędne dla monitorowania skuteczności leczenia i wczesnego wykrywania ewentualnych nawrotów choroby.