Rzeżączka
Rzeżączka to choroba przenoszona drogą płciową, wywołana przez bakterię Neisseria gonorrhoeae. Infekcja dotyczy głównie błon śluzowych narządów płciowych, odbytu, gardła i oczu. Objawy mogą obejmować pieczenie przy oddawaniu moczu, ropną wydzielinę, ból podbrzusza oraz bóle podczas stosunku, choć u niektórych osób choroba może przebiegać bezobjawowo. Diagnostyka polega na analizie próbek biologicznych w celu wykrycia bakterii. Rzeżączkę leczy się antybiotykami, jednak rosnąca oporność bakterii na leki stanowi wyzwanie. Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe, aby zapobiec powikłaniom, takim jak niepłodność.
Rzeżączka
Rzeżączka to choroba przenoszona drogą płciową, wywołana przez bakterię Neisseria gonorrhoeae. Infekcja dotyczy głównie błon śluzowych narządów płciowych, odbytu, gardła i oczu. Objawy mogą obejmować pieczenie przy oddawaniu moczu, ropną wydzielinę, ból podbrzusza oraz bóle podczas stosunku, choć u niektórych osób choroba może przebiegać bezobjawowo. Diagnostyka polega na analizie próbek biologicznych w celu wykrycia bakterii. Rzeżączkę leczy się antybiotykami, jednak rosnąca oporność bakterii na leki stanowi wyzwanie. Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe, aby zapobiec powikłaniom, takim jak niepłodność.
Objawy
Rzeżączka jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową, wywoływaną przez bakterie Neisseria gonorrhoeae. Objawy tej choroby mogą różnić się w zależności od płci osoby zakażonej oraz od miejsca infekcji. U mężczyzn infekcja często występuje w cewce moczowej, co może prowadzić do intensywnego pieczenia podczas oddawania moczu oraz wydzielania ropnej wydzieliny z cewki. Wydzielina ta jest zazwyczaj żółto-zielona i gęsta, co jest jednym z najbardziej charakterystycznych symptomów zakażenia. Inne objawy, które mogą wystąpić, to obrzęk i zaczerwienienie ujścia cewki moczowej, a także dyskomfort w okolicy narządów płciowych.
U kobiet objawy rzeżączki mogą być subtelniejsze, co często prowadzi do opóźnienia w postawieniu diagnozy. W przypadku infekcji pochwy lub szyjki macicy mogą wystąpić objawy takie jak ból podczas oddawania moczu, wzmożone i nietypowe upławy o nieprzyjemnym zapachu, a także ból podczas stosunku seksualnego (dyspareunia). Kobiety mogą doświadczać również bólu podbrzusza oraz nieregularnych krwawień międzymiesiączkowych. Niestety, w wielu przypadkach infekcja u kobiet może przebiegać bezobjawowo, co zwiększa ryzyko powikłań, takich jak choroba zapalna miednicy mniejszej (PID), prowadząca do niepłodności.
Rzeżączka może infekować także inne części ciała, jeśli bakterie dostaną się do gardła, odbytu lub oczu. Infekcja gardła, znana jako rzeżączkowe zapalenie gardła, może wywoływać objawy takie jak ból gardła, powiększenie węzłów chłonnych szyi oraz zaczerwienienie i obrzęk migdałków. Z kolei rzeżączka odbytnicy może powodować ból, świąd oraz wydzielinę z odbytu, jak również trudności w wypróżnianiu. W przypadku infekcji oka, najczęściej występującej u noworodków zarażonych podczas porodu, dochodzi do intensywnego zaczerwienienia, obrzęku oraz ropnej wydzieliny z oka.
Diagnostyka
Diagnostyka rzeżączki opiera się na wykrywaniu obecności bakterii Neisseria gonorrhoeae w próbkach biologicznych pobranych od osoby podejrzanej o zakażenie. Proces diagnostyczny może obejmować kilka różnych metod, w zależności od lokalizacji infekcji oraz dostępnych zasobów. Jedną z najczęściej stosowanych metod jest pobranie wymazu z miejsc, które mogą być zainfekowane: z cewki moczowej, szyjki macicy, gardła lub odbytu. Następnie próbki są analizowane w laboratorium, gdzie za pomocą hodowli bakteryjnej, badań immunofluorescencyjnych lub testów amplifikacji kwasu nukleinowego (NAAT) potwierdza się obecność N. gonorrhoeae. Hodowla bakteryjna jest stosunkowo dokładną metodą diagnostyczną, szczególnie przydatną w ocenie wrażliwości bakterii na różne antybiotyki.
NAAT jest obecnie uznawany za złoty standard w diagnostyce rzeżączki ze względu na wysoką czułość i swoistość. Ta technika polega na wykrywaniu specyficznych sekwencji DNA lub RNA bakterii, co umożliwia identyfikację zakażenia nawet w przypadkach, gdy liczba bakterii jest niska. Inną metodą diagnostyczną, stosowaną nieco rzadziej, jest badanie immunofluorescencyjne, które polega na wykrywaniu antygenów bakteryjnych za pomocą przeciwciał znakowanych fluorescencyjnie. W przypadku podejrzenia rzeżączkowego zapalenia stawów (gonococcal arthritis), można także wykonać analizę płynu stawowego, aby potwierdzić obecność bakterii w stawach. Ważne jest, aby osoby podejrzewające u siebie rzeżączkę poddały się badaniom, nawet jeśli nie występują u nich wyraźne objawy, gdyż infekcja może przebiegać bezobjawowo, szczególnie u kobiet.
Leczenie
Leczenie rzeżączki jest obecnie wyzwaniem dla współczesnej medycyny ze względu na rosnącą oporność bakterii Neisseria gonorrhoeae na różne antybiotyki. Standardowym podejściem jest zastosowanie terapii skojarzonej, która łączy dwa różne antybiotyki, co zwiększa skuteczność leczenia oraz minimalizuje ryzyko rozwoju oporności. Najczęściej stosowaną kombinacją jest ceftriakson, antybiotyk z grupy cefalosporyn trzeciej generacji, podawany w jednorazowej iniekcji domięśniowej, oraz azytromycyna, antybiotyk makrolidowy, podawany doustnie. Ta kombinacja jest obecnie rekomendowana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) jako skuteczna w leczeniu niepowikłanej rzeżączki.
W przypadku osób, u których występuje alergia na ceftriakson, alternatywą może być zastosowanie innych antybiotyków, takich jak gentamycyna lub spektinomycyna, jednak decyzja o wyborze odpowiedniego leku powinna być podjęta na podstawie wyników badań wrażliwości bakterii. W sytuacji, gdy rzeżączka nie jest skutecznie leczona lub nawraca, może być konieczne zastosowanie dodatkowych badań laboratoryjnych w celu określenia, które antybiotyki są najskuteczniejsze w danym przypadku. Po zakończeniu terapii, szczególnie w przypadkach, gdzie leczenie było utrudnione przez oporność bakterii, zalecane jest wykonanie kontrolnych badań w celu potwierdzenia całkowitego wyleczenia.
Ponadto, kluczowe znaczenie dla zapobiegania dalszemu rozprzestrzenianiu się rzeżączki ma leczenie partnerów seksualnych osób zakażonych, nawet jeśli nie wykazują oni objawów. Zastosowanie odpowiedniej terapii u wszystkich partnerów jest istotne, aby uniknąć ponownego zakażenia oraz powstrzymać szerzenie się choroby. Istotnym elementem profilaktyki jest także edukacja seksualna, promowanie stosowania prezerwatyw oraz regularne badania w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową, szczególnie w populacjach wysokiego ryzyka.
Konsultacje specjalistów
Nazwa usługi
Cena
Usługi Centrum Medycznego
Nazwa usługi
Cena
Usługi Rehabilitacji
Nazwa
Czas trwania
Cena
Badania laboratoryjne
Nazwa
Cena
Zadbajmy o Twoje zdrowie
Zadzwoń, umów wizytę przez Internet lub sprawdź adresy placówek.
Centrum Medyczne
Lekarze specjaliści & badania laboratoryjne
Petrażyckiego 99, 30-399, Kraków
poniedziałek - piątek 7:00 - 20:00
sobota 7:00 - 13:00
Rehabilitacja
Masaże & fizjoterapia
Działowskiego 1, 30-399, Kraków
poniedziałek - piątek 8:00 - 20:00
Podgórska Poradnia
Lekarze specjaliści & badania laboratoryjne
Rynek Podgórski 14, 30-518, Kraków
poniedziałek - piątek 7:00 - 20:00
sobota 7:00 - 13:00
Zadbajmy o Twoje zdrowie
Zadzwoń, umów wizytę przez Internet lub sprawdź adresy placówek.
Powiązane schorzenia
Wczytywanie...
Specjaliści
Add a Title
Add a Title
Add a Title
Add a Title
Add a Title
Add a Title
Często zadawane pytania
Add a Title
Add paragraph text. Click “Edit Text” to update the font, size and more. To change and reuse text themes, go to Site Styles.
Add a Title
Add paragraph text. Click “Edit Text” to update the font, size and more. To change and reuse text themes, go to Site Styles.