Leczenie stulejki zależy od wieku pacjenta, nasilenia objawów i obecności powikłań. W przypadkach stulejki fizjologicznej u dzieci, leczenie często nie jest konieczne, ponieważ stan ten zwykle ustępuje samoistnie z wiekiem. Rodzice są zazwyczaj instruowani, aby delikatnie myć i pielęgnować napletek bez forsowania jego odciągania.

W przypadkach stulejki patologicznej u starszych dzieci i dorosłych, opcje leczenia mogą obejmować zarówno metody zachowawcze, jak i chirurgiczne. Konserwatywne podejścia obejmują stosowanie miejscowych maści steroidowych, które pomagają zmiękczyć tkankę napletka i umożliwiają jego stopniowe rozszerzenie. Terapia ta jest zwykle skuteczna przy regularnym stosowaniu przez kilka tygodni.

W przypadkach, gdy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, konieczne może być leczenie chirurgiczne. Najczęściej stosowaną procedurą jest obrzezanie (cyrkumcyzja), polegające na całkowitym usunięciu napletka. Procedura ta jest skuteczna w zapobieganiu nawrotom stulejki i eliminuje ryzyko powikłań, takich jak infekcje. Alternatywnie, preputioplastyka jest mniej inwazyjną procedurą chirurgiczną, która polega na nacięciu napletka w celu poszerzenia jego otworu bez jego całkowitego usunięcia.

Po operacji pacjenci zazwyczaj wracają do pełnej aktywności po kilku tygodniach. Ważne jest utrzymanie odpowiedniej higieny i przestrzeganie zaleceń lekarza w okresie gojenia się rany, aby zapobiec infekcjom i zapewnić szybki powrót do zdrowia.

Ostatecznie wybór metody leczenia zależy od indywidualnych potrzeb i preferencji pacjenta, a decyzje powinny być podejmowane wspólnie z lekarzem, uwzględniając wszystkie możliwe opcje i potencjalne korzyści oraz ryzyka związane z każdym podejściem.