Leczenie szczękościsku zależy od jego przyczyny, nasilenia objawów oraz indywidualnych potrzeb pacjenta. Główne cele leczenia to złagodzenie bólu, poprawa zakresu ruchu żuchwy oraz przywrócenie normalnej funkcji żucia i mowy.

Leczenie farmakologiczne: W przypadku bólu i stanu zapalnego, często stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen lub naproksen. Leki rozluźniające mięśnie, takie jak diazepam, mogą być przepisane w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego. W przypadkach zakażeń bakteryjnych, antybiotyki są stosowane w celu zwalczenia infekcji.

Fizjoterapia: Jest kluczowym elementem leczenia szczękościsku. Terapia może obejmować ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie żucia, techniki relaksacyjne, a także stosowanie ultradźwięków czy ciepłych okładów w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego i poprawy krążenia krwi.

Terapia manualna: Stosowana przez fizjoterapeutów może obejmować masaż mięśni żucia, mobilizację stawów skroniowo-żuchwowych oraz techniki manipulacyjne w celu poprawy zakresu ruchu i zmniejszenia bólu.

Szyny okluzyjne: W niektórych przypadkach, szczególnie gdy szczękościsk jest związany z bruksizmem (zgrzytanie zębami) lub dysfunkcją stawów skroniowo-żuchwowych, mogą być stosowane szyny okluzyjne. Te urządzenia pomagają zmniejszyć napięcie mięśniowe i chronić zęby przed uszkodzeniami.

Leczenie chirurgiczne: Jest stosowane w przypadkach, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi rezultatów, a szczękościsk jest wynikiem poważnych zmian anatomicznych lub uszkodzeń. Procedury chirurgiczne mogą obejmować artroskopię stawów skroniowo-żuchwowych, która pozwala na usunięcie zrostów i innych przeszkód ograniczających ruchomość żuchwy, lub bardziej inwazyjne operacje, takie jak osteotomia.

Wsparcie psychologiczne: W przypadkach, gdy szczękościsk jest związany ze stresem, lękiem lub innymi problemami emocjonalnymi, może być pomocne wsparcie psychologiczne. Techniki redukcji stresu, terapia behawioralna oraz inne interwencje psychologiczne mogą pomóc w zarządzaniu emocjonalnymi aspektami szczękościsku.

Indywidualne podejście do leczenia szczękościsku, uwzględniające specyficzne potrzeby i sytuację zdrowotną pacjenta, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania tym stanem i poprawy jakości życia. Regularne kontrole i współpraca z zespołem specjalistów, w tym stomatologów, fizjoterapeutów i lekarzy, są niezbędne dla monitorowania postępów i dostosowywania planu leczenia w razie potrzeby.