Leczenie sznurów limfatycznych zależy od nasilenia objawów i przyczyny infekcji. Najważniejszym celem leczenia jest zwalczenie infekcji bakteryjnej, zmniejszenie stanu zapalnego oraz zapobieganie powikłaniom.

Antybiotykoterapia jest podstawą leczenia sznurów limfatycznych. W przypadku podejrzenia infekcji bakteryjnej zwykle stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, takie jak penicyliny, cefalosporyny czy makrolidy. Leczenie antybiotykami powinno być rozpoczęte jak najszybciej po postawieniu diagnozy, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom. W cięższych przypadkach może być konieczne podanie antybiotyków dożylnie w warunkach szpitalnych.

Leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), mogą być stosowane w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego. W przypadkach bardziej nasilonego bólu, lekarz może zalecić silniejsze leki przeciwbólowe.

Higiena i pielęgnacja ran są kluczowe w zapobieganiu nawrotom infekcji. Miejsca uszkodzeń skóry powinny być regularnie oczyszczane i dezynfekowane, aby zapobiec ponownemu zakażeniu. W przypadku obecności ropni, konieczne może być ich chirurgiczne opracowanie i drenaż.

Podnoszenie kończyny dotkniętej infekcją może pomóc w zmniejszeniu obrzęku. Stosowanie zimnych okładów może przynieść ulgę w bólu i zmniejszyć stan zapalny.

W przypadkach powikłań lub braku poprawy po leczeniu antybiotykami, może być konieczna dalsza diagnostyka i leczenie w warunkach szpitalnych. W takich sytuacjach może być konieczne wykonanie dodatkowych badań, takich jak biopsja węzłów chłonnych, w celu dokładniejszego zidentyfikowania patogenu i dostosowania leczenia.

Monitorowanie pacjenta po zakończeniu leczenia jest ważne, aby upewnić się, że infekcja została całkowicie wyeliminowana i aby zapobiec nawrotom. Edukacja pacjenta na temat właściwej higieny i sposobów unikania infekcji jest również kluczowa w zapobieganiu przyszłym problemom zdrowotnym związanym ze sznurami limfatycznymi.