Zaburzenia miesiączkowania są jednym z częstszych problemów ginekologicznych, z jakimi zgłaszają się kobiety do specjalistów. Objawy te mogą przyjmować różne formy i różnić się intensywnością, co ma bezpośredni wpływ na jakość życia kobiet. Najbardziej charakterystycznymi objawami zaburzeń miesiączkowania są:

Amenorrhea – brak miesiączki przez trzy kolejne cykle lub dłużej u kobiet, które wcześniej miesiączkowały regularnie, lub brak wystąpienia pierwszej miesiączki do 15 roku życia. Przyczyny mogą być zarówno fizjologiczne (ciąża, menopauza), jak i patologiczne (zaburzenia hormonalne, choroby przysadki mózgowej).

Oligomenorrhea – rzadkie cykle miesiączkowe, które występują co 35 dni lub rzadziej. Jest to często symptom zespołu policystycznych jajników lub zaburzeń endokrynologicznych.

Polimenorrhea – zbyt częste cykle miesiączkowe, występujące częściej niż co 21 dni. Może to być wynik zaburzeń hormonalnych lub anomalii w budowie narządów płciowych.

Menorrhagia – nadmiernie obfite i długotrwałe krwawienia miesiączkowe. Często wiąże się to z fibromatosis uteri, zaburzeniami krzepnięcia krwi lub zmianami hormonalnymi.

Dysmenorrhea – bolesne miesiączkowanie, które może znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie. Ból jest często wynikiem nadprodukcji prostaglandyn, co prowadzi do nadmiernej aktywności skurczowej macicy.

Spotting – plamienia występujące między miesiączkami, które mogą być sygnałem zaburzeń hormonalnych, polipów lub innych nieprawidłowości w obrębie narządów płciowych.