Zaburzenia odżywiania są grupą chorób charakteryzujących się niezdrowym podejściem do jedzenia, nadmierną obsesją na punkcie wagi i ciała, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz psychologicznych. Najbardziej znane zaburzenia odżywiania to anoreksja (anorexia nervosa), bulimia (bulimia nervosa) oraz kompulsywne objadanie się (binge eating disorder). Pomimo różnic w manifestacji tych zaburzeń, istnieją pewne wspólne objawy, które można zauważyć u osób cierpiących na te schorzenia.

Anoreksja charakteryzuje się ekstremalnym ograniczeniem spożycia pokarmów, prowadzącym do znacznego niedoboru masy ciała. Osoby z anoreksją często mają zniekształcony obraz własnego ciała, widząc się jako „zbyt grube” nawet, gdy są znacznie niedożywione. Wraz z ograniczeniami pokarmowymi mogą występować intensywne ćwiczenia fizyczne.

Bulimia to cykle kompulsywnego jedzenia dużych ilości pokarmu, po których następują próby „oczyszczenia” organizmu, takie jak wymuszanie wymiotów, nadużywanie środków przeczyszczających lub nadmierne ćwiczenia. Osoby z bulimią często utrzymują w normie wagę ciała, co utrudnia rozpoznanie zaburzenia.

Kompulsywne objadanie się polega na epizodach jedzenia dużych ilości jedzenia w krótkim czasie, ale bez następujących po nich prób „oczyszczenia”. Osoby te często odczuwają brak kontroli nad jedzeniem i mogą jeść nawet, gdy nie czują głodu.

Inne objawy obejmują zaburzenia elektrolitowe, problemy gastroenterologiczne, zaburzenia miesiączkowania u kobiet, niską temperaturę ciała, wypadanie włosów, słabe kości, a także różne problemy emocjonalne i psychiczne, takie jak depresja, lęk, i izolacja społeczna.