Zakrzepica żylna

Zakrzepica żylna to stan, w którym tworzą się skrzepy krwi w żyłach, co może prowadzić do zatorów płucnych lub udaru mózgu, jeśli skrzepy przeniosą się do innych części ciała.

Umów wizytę

Wszystkie schorzenia

Zakrzepica żylna

Zakrzepica żylna to stan, w którym tworzą się skrzepy krwi w żyłach, co może prowadzić do zatorów płucnych lub udaru mózgu, jeśli skrzepy przeniosą się do innych części ciała.

Umów wizytę

Wszystkie schorzenia

Objawy

Objawy zakrzepicy żył głębokich mogą być różnorodne i nie zawsze są oczywiste, co utrudnia wczesne rozpoznanie. Najczęściej występujące objawy obejmują:

Ból i dyskomfort: Zazwyczaj odczuwany w łydce lub udzie, ból może być opisywany jako ciągłe tępe uczucie, które nasila się podczas chodzenia lub stania.

Obrzęk: Dotknięta kończyna może być obrzmiała, co wynika z zablokowania przepływu krwi przez zakrzep.

Zaczerwienienie i ciepło: Skóra nad zakrzepem może być cieplejsza w dotyku i zaczerwieniona.

Rozszerzenie powierzchniowych żył: W niektórych przypadkach zakrzep w żyłach głębokich powoduje zwiększenie ciśnienia krwi, co może skutkować bardziej widocznymi żyłami na powierzchni skóry.

Niebieskawe zabarwienie skóry: Znane jako cyjanoza, może wystąpić, gdy przepływ krwi jest znacząco ograniczony.

W niektórych przypadkach, zakrzepica żył głębokich może nie wywoływać żadnych objawów, zwłaszcza w początkowej fazie rozwoju. To zjawisko nazywane jest "cichą" zakrzepicą.

Diagnostyka

Diagnoza zakrzepicy żył głębokich wymaga zastosowania różnych metod, które pomagają potwierdzić obecność zakrzepu oraz ocenić jego lokalizację i rozmiar. Proces diagnostyczny obejmuje:

Ocena kliniczna: Lekarz przeprowadza wywiad medyczny oraz badanie fizykalne, skupiając się na objawach i możliwych czynnikach ryzyka takich jak długotrwała nieruchomość, operacje, stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych, czy wcześniejsze epizody ŻG.

Badanie ultrasonograficzne (USG Doppler): Jest to najczęściej stosowana metoda diagnostyczna, pozwalająca na wizualizację przepływu krwi w żyłach i identyfikację miejsc zablokowanych przez zakrzepy.

D-dimer: Badanie krwi, które mierzy poziom fragmentów rozpadu fibryny, będących wynikiem aktywności zakrzepowej. Wysoki poziom D-dimeru może wskazywać na obecność zakrzepicy, choć nie jest to test specyficzny tylko dla ŻG.

Inne metody obrazowe: W bardziej złożonych lub niejasnych przypadkach mogą być wykorzystane dodatkowe metody obrazowania, takie jak tomografia komputerowa (CT) czy rezonans magnetyczny (MRI), które mogą pomóc w diagnozie powikłań zakrzepicy.

Leczenie

Leczenie zakrzepicy żył głębokich ma na celu zapobieganie wzrostowi zakrzepu, zmniejszenie ryzyka powikłań, takich jak zatorowość płucna, oraz minimalizację ryzyka powtórzenia się zakrzepicy. Opcje leczenia obejmują:

Leki przeciwzakrzepowe: Antykoagulanty, takie jak warfaryna, heparyna czy nowsze doustne antykoagulanty (np. rivaroksaban), są podstawą leczenia, pomagając w zapobieganiu tworzeniu się nowych zakrzepów oraz w stabilizacji istniejących.

Kompresjoterapia: Noszenie pończoch kompresyjnych może pomóc w redukcji obrzęku i bólu, jak również w zapobieganiu powikłaniom, takim jak przewlekła niewydolność żylna.

Interwencje chirurgiczne: W wybranych przypadkach, takich jak zagrożenie życia z powodu dużej zakrzepicy, może być konieczne przeprowadzenie procedury chirurgicznej, takiej jak embolektomia lub instalacja filtra żyły głównej.

Zmiany stylu życia: Zachęca się pacjentów do utrzymania zdrowej wagi, regularnego uprawiania ćwiczeń fizycznych oraz unikania długotrwałego siedzenia, co może pomóc w redukcji ryzyka powtórnego wystąpienia zakrzepicy.