Leczenie ZNN jest zazwyczaj skoncentrowane na łagodzeniu objawów i poprawie jakości snu pacjenta. Wybór metody leczenia zależy od ciężkości objawów i ich wpływu na życie pacjenta. W przypadkach łagodnych często zaleca się zmiany stylu życia, które mogą obejmować regularne ćwiczenia fizyczne, utrzymanie odpowiedniego rytmu snu i czuwania, unikanie kofeiny oraz alkoholu, które mogą nasilać objawy.

W bardziej zaawansowanych przypadkach lub gdy zmiany stylu życia nie przynoszą wystarczającej ulgi, można zastosować leczenie farmakologiczne. Do leków często stosowanych w ZNN należą leki dopaminergiczne, takie jak pramipeksol, ropinirol, czy lewodopa, które zwiększają aktywność dopaminy w mózgu i mogą znacząco łagodzić objawy. Inne opcje terapeutyczne to leki przeciwdrgawkowe, takie jak gabapentyna lub pregabalina, które również są skuteczne w zmniejszaniu dyskomfortu i poprawie snu.

W przypadkach ciężkich lub gdy leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne, lekarz może rozważyć inne opcje, takie jak opiaty w małych dawkach. Ważne jest, aby leczenie było monitorowane przez lekarza i dostosowane indywidualnie do potrzeb i odpowiedzi pacjenta na terapię, zwłaszcza że niektóre z leków mogą prowadzić do działań ubocznych lub uzależnienia.

Ponadto, wsparcie edukacyjne i psychologiczne jest ważne dla pacjentów, aby lepiej zrozumieć i zarządzać ich stanem, co może znacząco wpływać na poprawę jakości życia.